اگر خداوند را دریا بدانیم
اگر همه افریدگانش را از او
و متصل به او بدانیم
و اگر خود را نیز دریا بینگاریم

دوست داشتن خود و دیگران
ناراحت نکردن خود و دیگران
کینه نداشتن از دیگران و کینه نینداختن در نهاد افریدگان

موجهای خوب این دریاها می باشد.

بدین ترتیب دوست داشتن دیگران و محبوب بودن در پیش دیگران یک موج رفت و برگشتی ارامش دهنده است.

و کینه از دیگران و موجود آزاری که از گناهان بزرگ در دین اسلام می باشد قطع ارتباط با این دریا و جدا شدن از دریای ارامش است.

در اندیشه هندوان و سرخپوستها به خوبی تبیین شده است که با طبیعت مهربان باشیم و زمانی از آنها برای غذا استفاده می کنیم تنها برای تغذیه و ضرورت باشد بعد از طلب بخشایش برای آنها. (در اسلام نیز چنین دعاهایی در هنگام قربانی کردن عینا وجود دارد)

در اسلام عزبز نیز گرچه گوشت خواری رواست اما از افراط در آن و شکم پرستی نهی شده است ؛اما مسلمان نمایان شهوت پرست اسلام را آیین دسترسی به خواسته های خود کرده اند.